Ζώντας στην αγάπη του Θεού

Το 537 ζει στην αγάπη του ΘεούΣτην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ο Παύλος ρωτά ρητορικά: «Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Θλίψη, ή στενοχώρια, ή διωγμός, ή πείνα, ή γυμνότητα, ή κίνδυνος, ή σπαθί;» (Ρωμαίους 8,35).

Πραγματικά τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού, η οποία μας φαίνεται ξεκάθαρα εδώ, όπως διαβάζουμε στα εδάφια που ακολουθούν: «Διότι είμαι βέβαιος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή, ούτε άγγελοι ούτε δυνάμεις ούτε εξουσίες, ούτε τα παρόντα ούτε τα πράγματα για ελάτε, ούτε ψηλά ούτε χαμηλά ούτε κανένα άλλο πλάσμα μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού που είναι στον Κύριό μας Χριστό Ιησού» (Ρωμαίους 8,38-39).

Δεν μπορούμε να χωριστούμε από την αγάπη του Θεού γιατί μας αγαπά πάντα. Μας αγαπά είτε πάμε καλά είτε άσχημα, είτε κερδίζουμε είτε χάνουμε, είτε οι καιροί είναι καλοί ή κακοί. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, μας αγαπάει! Έστειλε τον Γιο του, Ιησού Χριστό, να πεθάνει για εμάς. Ο Ιησούς Χριστός πέθανε για μας όταν ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί (Ρωμαίους 5,8). Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από το να πεθάνεις για κάποιον5,13). Ο Θεός λοιπόν μας αγαπά. Αυτό είναι σίγουρο. Ό,τι κι αν γίνει, ο Θεός μας αγαπά.

Για εμάς τους χριστιανούς, ίσως το πιο σημαντικό ερώτημα είναι αν θα αγαπούμε τον Θεό όταν η μετάβαση θα γίνει σκληρή; Ας μην ξεγελαστούν οι εαυτοί μας να υποθέσουμε ότι οι χριστιανοί είναι άνοοι στις δίκες και τα δεινά. Υπάρχουν κακά πράγματα στη ζωή, είτε είμαστε άγιοι είτε αμαρτωλοί. Ο Θεός δεν μας υποσχέθηκε ποτέ ότι δεν θα υπήρχαν δυσκολίες στη χριστιανική ζωή. Θα αγαπάμε τον Θεό σε καλές εποχές και σε κακές;

Ακόμα και οι βιβλικοί πρόγονοί μας το έχουν σκεφτεί. Ας δούμε τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν:

Αββακούμ: Η συκιά δεν θα βλαστάνει, και δεν θα αναπτυχθεί στα αμπέλια. Η ελιά δεν αποδίδει, και τα χωράφια δεν φέρνουν τροφή. Πρόβατα θα ξεριζωθούν από τα στάβλια, και δεν θα υπάρχουν βόδια στους πάγκους. Εγώ όμως θα χαίρομαι στον Κύριο και θα χαρώ για τον Θεό τη σωτηρία μου» (Αββακούμ 3,17-18).

Μίχα: «Μη χαίρεσαι για μένα, εχθρέ μου! Ακόμα κι αν ξαπλώσω, θα ξανασηκωθώ. κι αν κάθομαι στο σκοτάδι, όμως ο Κύριος είναι το φως μου» (Μιχ 7,8).

Ιώβ: «Και η γυναίκα του του είπε: Είσαι ακόμα σταθερός στην ευσέβειά σου; Ακύρωσε τον Θεό και πεθάνει! Εκείνος όμως της είπε: Μιλάς όπως μιλάνε οι ανόητες γυναίκες. Έχουμε λάβει το καλό από τον Θεό και δεν πρέπει να δεχόμαστε και το κακό; Σε όλα αυτά ο Ιώβ δεν αμάρτησε με τα χείλη του» (Ιώβ 2,9-10).

Μου αρέσει περισσότερο το παράδειγμα των Schadrach, Meschach και Abed-Nego. Όταν απειλήθηκαν ότι θα τους κάψουν ζωντανούς, είπαν ότι ήξεραν ότι ο Θεός θα μπορούσε να τους σώσει. Ωστόσο, αν έχει επιλέξει να μην το κάνει, είναι μια χαρά με αυτό.(Ντάνιελ 3,16-18). Θα αγαπούσαν και θα επαινούσαν τον Θεό ανεξάρτητα από το πώς Αυτός αποφάσισε.

Η αγάπη και ο έπαινος του Θεού δεν είναι τόσο θέμα καλών ή κακών χρόνων ούτε αν κερδίζουμε ή χάνουμε. Είναι για να τον αγαπάς και να τον εμπιστεύεσαι, ό, τι συμβαίνει. Μετά από όλα, αυτό είναι το είδος της αγάπης που μας δίνει! Μείνετε σταθεροί στην αγάπη του Θεού.

από την Barbara Dahlgren