Σχέσεις: Μοντέλο του Χριστού

495 σχέσεις μετά το μοντέλο χριστί«Διότι με το νόμο πέθανα για τον νόμο, για να ζήσω για τον Θεό. Σταυρώνομαι μαζί με τον Χριστό. Ζω, αλλά όχι εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα μου. Γιατί αυτό που τώρα ζω στη σάρκα, ζω με πίστη στον Υιό του Θεού, που με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για μένα» (Γαλάτες 2,19-20).

Σοβαρά πνευματικά προβλήματα υπήρχαν στην εκκλησία της Κορίνθου. Ήταν μια πλούσια προικισμένη εκκλησία, αλλά η κατανόησή της για το Ευαγγέλιο είχε καταστραφεί. Προφανώς υπήρχε «κακό αίμα» μεταξύ των Κορινθίων και του Παύλου. Μερικοί αμφισβήτησαν το μήνυμα του αποστόλου και την εξουσία του. Υπήρχαν επίσης οριοθετήσεις μεταξύ αδελφών που ανήκαν σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις. Ο τρόπος με τον οποίο «γιόρταζαν» το Δείπνο του Κυρίου ήταν αποκλειστικός. Στους πλούσιους δόθηκε προνομιακή μεταχείριση ενώ άλλοι αποκλείστηκαν από την πραγματική συμμετοχή. Ασκήθηκε κομματισμός που δεν ακολουθούσε το παράδειγμα του Ιησού και παραβίαζε το πνεύμα του Ευαγγελίου.

Ενώ ο Ιησούς Χριστός είναι σίγουρα το επίκεντρο του εορτασμού του Δείπνου του Κυρίου, δεν πρέπει να παραβλέψουμε τη σημασία που δίνει ο Θεός στην ενότητα του σώματος των πιστών. Εάν είμαστε ένα στον Ιησού, θα πρέπει επίσης να είμαστε ο ένας στον άλλο. Όταν ο Παύλος μίλησε για την αληθινή αναγνώριση του σώματος του Κυρίου (1. Κορινθίους 11,29), είχε και αυτή την πτυχή στο μυαλό του. Η Βίβλος είναι για τις σχέσεις. Η γνώση του Κυρίου δεν είναι απλώς μια διανοητική άσκηση. Η καθημερινή μας βόλτα με τον Χριστό πρέπει να είναι ειλικρινής, έντονη και αληθινή. Μπορούμε πάντα να βασιζόμαστε στον Ιησού. Είμαστε σημαντικοί για αυτόν. Το γέλιο μας, οι ανησυχίες μας, τα βλέπει όλα. Όταν η αγάπη του Θεού αγγίζει τη ζωή μας και γευόμαστε την απερίγραπτη ουράνια χάρη Του, ο τρόπος που σκεφτόμαστε και ενεργούμε μπορεί να αλλάξει. Θέλουμε να είμαστε οι άγιοι άνθρωποι που οραματίστηκε ο Λυτρωτής μας. Ναι, παλεύουμε με τις προσωπικές μας αμαρτίες. Αλλά εν Χριστώ έχουμε ανακηρυχθεί δίκαιοι. Μέσω της ενότητας και της συμμετοχής μας σε αυτόν συμφιλιωνόμαστε με τον Θεό. Σε αυτόν αγιάσαμε και δικαιωθήκαμε, και αφαιρέθηκε το φράγμα που μας αποξένωσε από τον Θεό. Όταν αμαρτάνουμε κατά σάρκα, ο Θεός είναι πάντα έτοιμος να συγχωρήσει. Εφόσον είμαστε συμφιλιωμένοι με τον Δημιουργό μας, θέλουμε επίσης να είμαστε συμφιλιωμένοι μεταξύ μας.

Κάποιοι από εμάς είναι πιθανό να ασχοληθούμε με διαφωνίες που έχουν συσσωρευτεί μεταξύ εταίρων, παιδιών, συγγενών, φίλων ή γειτόνων. Μερικές φορές αυτό είναι ένα δύσκολο βήμα. Η επίμονη υπερηφάνεια μπορεί να εμποδίσει το δρόμο μας. Απαιτεί ταπεινότητα. Ο Ιησούς αρέσει να βλέπει τον λαό του να αγωνίζεται για αρμονία όποτε είναι δυνατόν. Όταν ο Ιησούς επιστρέφει, ένα γεγονός που απευθύνεται στο μυστήριο, θα είμαστε μαζί του. Τίποτα δεν θα μας χωρίσει από την αγάπη του και θα είμαστε ασφαλείς στη φροντίδα του για όλη την αιωνιότητα. Θέλουμε να φτάσουμε στους τραυματίες σε αυτόν τον κόσμο και να κάνουμε το ρόλο μας να κάνουμε τη βασιλεία του Θεού ορατή σε όλα τα κοινωνικά στρώματα σήμερα. Θεός για μας, μαζί μας και μέσα από μας.

από τον Santiago Lange


pdfΣχέσεις σύμφωνα με το παράδειγμα του Χριστού