Η πείνα βαθιά μέσα μας

361 την πείνα βαθιά μέσα μας«Όλοι σε κοιτούν με προσμονή και τους ταΐζεις την κατάλληλη στιγμή. Ανοίγεις το χέρι σου και ικανοποιείς τα πλάσματά σου...» (Ψαλμός 145:15-16 Ελπίδα για όλους).

Μερικές φορές αισθάνομαι μια φωνή πικρίας κάπου βαθιά μέσα μου. Στις σκέψεις μου, προσπαθώ να τον αγρυπώ και να τον κατατροπώ για λίγο. Αλλά ξαφνικά επανέρχεται στο φως.

Μιλώ για την επιθυμία, την επιθυμία μας να κατανοήσουμε καλύτερα το βάθος, την κραυγή για την εκπλήρωση που προσπαθούμε απεγνωσμένα να γεμίσουμε με άλλα πράγματα. Ξέρω ότι θέλω περισσότερα από τον Θεό. Για κάποιο λόγο, όμως, αυτή η κραυγή με φοβίζει, σαν να απαιτούσε περισσότερα από μένα από ό, τι μπορώ να δώσω. Είναι φόβο αν την αφήσω να αναδυθεί, πράγμα που θα μου έδειχνε τις τρομερές πλευρές. Θα έδειχνε την ευπάθεια μου, θα αποκάλυψα την ανάγκη μου για εξάρτηση από κάτι ή κάποιον μεγαλύτερο. Ο Δαβίδ ήταν πεινασμένος για τον Θεό, ο οποίος δεν μπορούσε να εκφραστεί με απλά λόγια. Έγραψε τον Ψαλμό για τον Ψαλμό και ακόμα δεν μπορούσε να εξηγήσει τι προσπαθούσε να πει.

Εννοώ ότι όλοι βιώνουμε αυτό το συναίσθημα από καιρό σε καιρό. Στις Πράξεις 17,27 Λέει: «Τα έκανε όλα αυτά γιατί ήθελε να τον ψάξουν οι άνθρωποι. Θα πρέπει να μπορούν να τον αισθάνονται και να τον βρίσκουν. Και πραγματικά, είναι τόσο κοντά στον καθένα μας!» Είναι ο Θεός που μας δημιούργησε για να τον επιθυμούμε. Όταν μας τραβάει, νιώθουμε πείνα. Πολλές φορές κάνουμε ένα λεπτό σιωπής ή μια προσευχή, αλλά δεν αφιερώνουμε πραγματικά χρόνο για να το αναζητήσουμε. Παλεύουμε για λίγα λεπτά να ακούσουμε τη φωνή του και μετά τα παρατάμε. Είμαστε πολύ απασχολημένοι για να τριγυρνάμε, αχ να μπορούσαμε να δούμε πόσο τον έχουμε πλησιάσει. Αλήθεια περιμέναμε να ακούσουμε κάτι; Αν ναι, δεν θα ακούγαμε σαν να εξαρτιόταν η ζωή μας από αυτό;

Αυτή η πείνα είναι τέτοια που θέλει να ικανοποιηθεί από τον Δημιουργό μας. Ο μόνος τρόπος που μπορεί να θηλάσει είναι να περάσει χρόνο με τον Θεό. Εάν η πείνα είναι δυνατή, τότε χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο μαζί του. Όλοι οδηγούμε σε μια πολυάσχολη ζωή, αλλά αυτό που είναι το πιο σημαντικό για εμάς; Είμαστε πρόθυμοι να τον γνωρίσουμε καλύτερα; Πόσο πρόθυμοι είσαι; Τι θα συνέβαινε αν απαιτούσε περισσότερο από μία ώρα το πρωί; Τι θα συμβεί αν ζήτησε δύο ώρες και ακόμη και το μεσημεριανό διάλειμμα; Τι εάν μου ζήτησε να πάω στο εξωτερικό και να ζήσω με ανθρώπους που δεν είχαν ξανακούσει ποτέ το ευαγγέλιο;

Είμαστε πρόθυμοι να δώσουμε τις σκέψεις μας, τον χρόνο και τη ζωή μας στον Χριστό; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αξίζει τον κόπο. Η ανταμοιβή θα είναι μεγάλη, και πολλοί άνθρωποι μπορεί να το γνωρίζουν γιατί το κάνετε.

προσευχή

Πατέρα, δώσε μου την αντοχή να ψάξω με όλη μου την καρδιά. Εσείς υποσχέθηκες να μας συναντήσετε όταν σας πλησιάσουμε. Θέλω να έρθω πιο κοντά σε σας σήμερα. αμήν

από τον Fraser Murdoch


pdfΗ πείνα βαθιά μέσα μας